แย่งศพผู้ตาย

"แย่งศพผู้ตาย" นานๆครั้งจะเจอคดีประเภทนี้ เรื่องมีอยู่ว่า ผู้ตายมีบุตรโดยชอบด้วยกฎหมาย 2 คน ต่อมาได้หย่าร้างกับภริยาคนเดิม และปัจจุบันก่อนเสียชีวิตผู้ตายมีภริยาใหม่จดทะเบียนสมรสกันถูกต้องตามกฎหมาย และย้ายถิ่นฐานบ้านเกิดมาอยู่กินกับผู้ตายมานานนับสิบปี ก่ินเสียชีวิตผู้ตายป่วยและภริยาใหม่เป็นผู้ดูแลส่งไปโรงพยาบาลหลายครั้งด้วยความรักและผูกพัน ส่วนบุตรผู้ตายก็มาเยี่ยมดูแลเป็นบางครั้งเพราะทำงานและอยู่ต่างจังหวัด จนกระทั่งผู้ตายเสียชีวิตด้วยความดูแลของภริยาคนใหม่ เมื่อผู้ตายเสียชีวิตลง ทั้งภริยาคนใหม่และบุตรผู้ตาย ต่างที่จะขอนำศพไปบำเพ็ญกุศล ณ ภูมิลำเนาของตนเอง ต่างฝ่ายต่างอ้างสิทธํิของตนเอง ทางโรงพยาบาลจึงยังไม่สามารถให้ศพไปบำเพ็ญกุศลตามประเพนีได้ จึงเป็นปัญหาเรื่องการแย่งศพผู้ตาย กรณีดังกล่าวจึงต้องด้วยกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยมรดก เกี่ยวกับ "การจัดการทำศพ" มาตรา 1649 วรรคสอง "ถ้าผู้ตาย มิได้ตั้ง ผู้จัดการมรดก หรือ บุคคลใด ไว้ให้เป็น ผู้จัดการทำศพ หรือ ทายาท มิได้มอบหมาย ตั้งให้บุคคลใด เป็นผู้จัดการทำศพ บุคคลผู้ได้รับ ทรัพย์มรดก โดยพินัยกรรม หรือ โดยสิทธิโดยธรรม เป็นจำนวนมากที่สุด เป็นผู้มีอำนาจ และ ตกอยู่ในหน้าที่ ต้องจัดการทำศพ เว้นแต่ ศาลจะเห็นเป็นการสมควร ตั้งบุคคลอื่น ให้จัดการ เช่นนั้น ในเมื่อ บุคคล ผู้มีส่วนได้เสีย คนใดคนหนึ่ง ร้องขอขึ้น" ก็เอาเสียงข้างมากกว่าหรือจำนวนรับมรดกมากกว่ามีสิทธิจัดการ เว้นแต่เสียงข้างน้อยหรือผู้ได้รับมรดกน้อยเห็นว่าตนเป็นผู้สมควรมากกว่า ซึ่งอยู่ดุลพินิจศาล ซึ่งเรื่องนี้ทายาทสามารถตกลงกันได้ด้วยดี จึงโชคดีที่ไม่เป็นคดีความกัน 23/กรกฎาคม/2561